Hoe zou het zijn om een werkdag door te brengen midden in de natuur? Een kleine groep mensen, professionals en liefhebbers van (leren in) de natuur vroeg zich dat af. Natuur heeft ons immers veel te bieden. Het is de oorsprong der dingen, plek waar we graag zijn en inspiratiebron voor veel nieuwe en duurzame ontwikkelingen. We zijn eraan gewend geraakt dat werken binnen plaatsvindt in kantoren en fabrieken, vrijetijdsbesteding buiten in natuur met bossen, zon, zee en blauwe lucht. Bedenken we daarom in kantoren en fabrieken nogal eens oplossingen en producten die de duurzaamheid van natuur in gevaar brengen? Zou werken in de natuur ons besef versterken dat de natuur het fundament van onze zuurstof, voeding en genieten vormt?
Kunnen mensen elkaar makkelijker vinden en begrijpen als ze elkaar tegenkomen in een natuurlijke omgeving? Dit zijn vragen waar we over na wilden denken, omdat het een samenhang vormt met datgene wat we in ons werk belangrijk vinden en willen bereiken!
We begonnen de werkdag in de natuur met een ‘ voor-overnachting’, je raadt het al, in de natuur. Dinsdagavond na het avondeten om 1930 kwamen we samen en bespraken we de opzet en aandachtspunten met elkaar. Daarna maakten we een wandeling over landgoed Welna, de plaats waar we ons experiment wilden uitvoeren. De beheerder van het landgoed wilde graag meewerken aan het experiment, omdat hij zelf ook op zoek is naar nieuwe manieren om het prachtige stuk natuur met de bebouwingen een nieuwe bestemming te geven, zoals bijvoorbeeld een ‘nature hub’. Tijdens de wandeling hebben we gekeken waar we zouden willen werken de volgende dag. Op het landgoed zijn ook prachtige boomhutten waar je als je zin hebt de nacht buiten kunt door te brengen. Het regende keihard, waardoor niemand daarvoor koos. Wel zijn er een paar mensen buiten in tent of onder een zeil gaan slapen.
De volgende ochtend begonnen we met gezamenlijk ontbijt. Na het ontbijt heeft iedereen tussen 9 en 12 uur, net zoals tussen 13 en 16 uur, de eigen werkuren ingevuld. Sommige mensen hebben ‘thuisgewerkt’, anderen hebben gasten ontvangen. Er liepen mensen in groepjes over het landgoed, er waren coachgesprekken op bankjes of midden in de natuur, er waren ook mensen die overleg voerden in een van de daarvoor geschikte ruimtes. We lunchten samen met de op dat moment aanwezige gasten. Tussen 16 en 17 uur hebben we samen de dag afgesloten met een gesprek over de ervaringen en de reflecties daarop.
Zonder uitzondering merkte iedereen dat het heel goed mogelijk is om in de natuur een werkdag te houden. Denkend vanuit de activiteiten die je normaal doet op een kantoordag kun je een vergelijkbare workload aan. Wat het echter heel bijzonder maakt is dat de ontmoeting in de natuur een hele andere inspiratie geeft. De coach vertelde dat haar coachingsgesprek veel meer diepgang kreeg dan de eerdere gesprekken ergens in een vergaderruimte. Mensen die het werk deden dat ze andere dagen thuis zouden doen, voelden een sterke verbinding met de natuur en kwamen tot mooie inzichten. Zelf had ik zowel ’s ochtends als ’s middags bijeenkomsten die me veel langer zijn bijgebleven dan normaal. Zo merkte ik dat de ontmoeting met de mensen die ik had uitgenodigd veel bewuster was dan als we elkaar normaal in een kantoorgebouw zagen. En de vergadering die we hadden over een gezamenlijk projectvoorstel was erg to-the-point. We wilden als het ware geen tijd verspillen in de mooie natuur met praatjes die er niet toe deden.
Mijn conclusie is dat het absoluut is aan te bevelen om af en toe eens een werkdag in de natuur te plannen. De voorbereiding vragen iets meer dan ‘normaal’, de opbrengst is echter ook vele malen waardevoller. Met name doordat de ontmoetingen in de natuur met andere mensen veel meer beklijven en de tijd die je besteed aan de ‘zakelijke’ verkenning vooral op de essentie gericht is!